İlkokuldaki ödevlerimden tut da üniversitedeki ödevlerime kadar… Evet, ev ödevi var ama okul öncesinde var mı? Tartışmalı. Öğretmenden öğretmene, veliden veliye, kurumdan kuruma değişen bir mesele.
Okul öncesi öğretmenlerinin yazdığı mesajları okuyalım:
Her hafta olmasa da bir hafta verip bir hafta ödev vermiyorum. Basit kavram çalışmaları rakam birleştirme gibi... 2 hafta üst üste vermedim. Velilerimden biri bu üçüncü hafta oluyor neden ödev vermiyorsunuz, çocuklar hafta sonunu boş geçiriyor dedi. Ben de zaten anasınıfında ödev verilmiyor fakat ben eksik gördüğüm veya pekiştirmek istediğim konularda ödev veriyorum dedim.
Ben de hafta sonları için pekiştirme amaçlı ödev veriyorum ve bu iki sayfayı geçmiyor. İlk defa bu hafta vermedim.
Ben bazen hafta sonu vermiyorum, bu hafta için de 1 sayfa ya da 2 sayfa verdim. Zaten gün içinde çalışmalarımız oluyor, 1. sınıf gibi o kadar çok ödeve gerek yok.
Göreve başlamıştım, önceki öğretmen günlük ödev veriyormuş. Yeniyim diye tepki almamak için 3 gün ses çıkarmadan verdim. Sonraki hafta, hafta içi her gün ödevi kaldırdığımı söyledim. Ama hafta sonu pekiştirme amaçlı vermeye devam ediyorum. Hafta içi devamlı gelen çocuğun kısa sürede yapacağı, gelmeyenlerin de sınıfta geri kalmamasını sağlamaya çalışıyorum. Çocuklarda sorumluluk içinmişmiş, ilkokula hazırlık içinmişmiş vs. bir sürü nedenlerle ödev istiyorlarmışmış… Hafta içi de istiyorlarmışmış vs. vs. Neyseki, MEB yetişti. ocak ve şubat ayında sorumluluk değerini işledim. İşte o zaman veliler okulöncesi çocuğa yalnızca ödev verilerek sorumluluk kazandırılamayacağını anladılar. Ayrıca, sınıfta arada yitip gitmiş çocuklar vardı. Eksikleri vardı. Onlara özel, aileleri ile birlikte yapacakları, desteklenecekleri ödevler verdim. Diğerlerine vermeyince biraz daha anladılar. Ödev isteyen velilerin bir bölümü zaten ödevleri de kendileri yapıyor.
Ben her gün ödev veren bir öğretmenim, çocuklar sıkılır bıkar gibi endişem hiç olmadı. 5 yaş olan bir öğrencime de diğerlerine verdiğim gibi ödev veriyorum yapmasa da ya da yarım yapsa da ona da yıldız atıyorum. Şu an benim sınıfım yazıyor, tanıyor ve toplama çıkarma yapabiliyor. Kesme yapamayan hiç kalmadı zaten. Bazen benden iyi kesiyorlar, verdiğim ödevlerden çok eğlence alıyorlar çünkü öyle sıradan ödevler değil mesela hikaye tamamlama, aile ile gidilen bir geziyi resmetmek, bana ve arkadaşlarına mektup yazmak, okumaya hazırlık sayfalarından cicili bicili süslü kağıtlara fotokopiler, sanat etkinlikleri gibi… Bu şekilde ödevler veriyorum, çocuklarımdan veya velilerimden hiç şikayet almadım. Ben de çok memnunum, bence ödev vermek var, ödev vermek var… Habire öğrenciye çektir fotokopiyi ver yapsın, bi’ zaman sonra tabi ki sıkılırlar ve hiçbir şey amacına ulaşmaz ama benim öğrencilerim okula geldiklerinde öğretmenim evimize ne ödevler vereceksin diyor. Anlattığımda ya da gösterdiğimde oley, yaşasın bu etkinlik bizim mi olacak, annemle yapacağım, süper gibi şeyler söylüyorlar. Bence bunu ödev gibi düşünmeyin bu da bir çeşit aile katılımı.
Okul öncesi eğitim ve ilköğretim öğrencilerine ödev verilmemesi esastır. Ancak okulda yapılan etkinliklerin devamı niteliğinde ya da pekiştirmeye yönelik eğitsel çalışmalar verilebilir. Önemli olan çocukların sıkılmaması ve etkinliğin ya da sizin tabirinizle ödevin veli tarafından yapılmamasıdır.
Arkadaşlar ben her hafta ödev veriyorum. Pazartesi günü aile katılımı, cuma günü ise tüm haftanın tekrarı ve sayılar bir de çizgi… Yani öyle 1-2 sayfa değil 5-6 sayfayı buluyor. Hiç problem yaşamadım, nedenine gelince veli toplantısında ilk söylediğim şey şudur: Okul öncesi eğitiminde ödev yoktur ama ben öğrencime işlediğim konularla ilgili geniş yaşantı ve örnekler sunmalıyım. Okulda sunduklarımın yanı sıra pekiştirmek için eve alıştırmalar gönderirim, siz ister bu yaşantıları değerlendirip çocuğunuza yaptırın ister yaptırmayın siz bilirsiniz, dedim ve ödevini yaptın mı diye bi’ soru da hiç sormam. Şimdiye kadar da yapmayan olmadı hatta çok hevesli yapıyorlar. Ben de her sayfayı inceler aferin yazar, eve geri gönderirim.
Okul öncesi eğitim gören çocuğa tatilde yapması için ödev vermek nasıl olacaktır? Aslında böyle düşünen öğretmenler çok da haksız değil. Çünkü okul öncesi eğitim kademesinde ödevleri anne-babaya vermek gerekir. Tatilde çocukları ile tercihen her gün bir aktivite yapmak, çocuğuyla dolu dolu vakit geçirmek okul öncesi çocukların anne-babalarıyla yapacakları “ödev”ler arasında.
Şunu biliyoruz artık: Klasik ödev verme yöntemimiz artık bir çöp. Öğrenci ödevden zevk almıyor, ödevi son güne bırakıyor, başkasına yaptırıyor zaten okul öncesi dönem de öyle kalemi kağıdı al, masa başında ödev yaplık bir dönem de değil. Çocuklara bu yıllardır bayağılaşan yanlışın dışında onlara göre, onların seçimlerini de dahil ederek, onlara bir şey katacak ödevler verilebilir ancak.
Dawn Moore, ödev konusunda şöyle diyor: Öğrencilere küçük yaşlarda aşırı yüklenilmesini önlemek için öğretmenler, ilkokulun son bir-iki yılına kadar öğrencilere ödev vermeyi bırakmalı.
Dawn Moore iyi demiş, yerinde demiş. Eğitim sistemimizin iki sorunu var demişti bir öğretmenim: Birincisi eğitim, ikincisi sistem. Çözümün kendisi sorun olmuş halde yani. Bu sorun içinde de daha fazla sorun çıkarmamak için fikrimce kağıt üzerine verilen ödevlerden vazgeçmeliyiz okul öncesinde de üniversitede de. Ve Moore ekliyor: “Bütün gerilim, ödevi, okul ile yemek ve yatma saatinin arasına sıkıştırmaya çalışmaktan kaynaklanıyor.”
“Bütün öğretmenlerime şunu söylüyorum: Sadece bir anlamı ve önemi varsa ödev verin, ödev vermiş olmak için değil.”~Dawn Moore
Ulusal Öğretmenler Birliği Genel Sekreteri Russell Hobby şöyle diyor: “Yaşı daha büyük olan ilkokul öğrencileri için makul miktarda ödev uygundur. Ama kesinlikle her gün ve çok fazla olmamalı. Ödev, özellikle heceleme ve zaman tabloları pratiği için faydalı olabilir. Ayrıca aileleriyle birlikte yapabilecekleri küçük projeler de fayda sağlayabilir. Ancak ödev konusunda aşırıya kaçmamak ve çocukların çocukluğunu yaşayabilmeleri için zamana ve alana ihtiyaç duyduklarını unutmamak gerekiyor. Ayrıca çocukların dinlenmek ve kendilerine gelmek için de zaman ihtiyacı var. Bunlar sağlandığında sınıflarda çok daha iyi öğrenebildiklerini görüyoruz.”
Armin Himmelrath, “Hausaufgaben -Nein Danke!” (Ev ödevi mi? -Hayır teşekkürler!) eserinde geleneksel ev ödevlerinin öğrenme üzerindeki olumlu etkisinin abartıldığını ve birçok durumda öğrencilere fayda sağlayacağı yerde zarar verdiğini öne sürmekte ve ev ödevlerinin aile ortamında önemli bir stres kaynağı olduğunu vurgulamakta. Hali hazırdaki eşitsizliği daha da artırdığını söyleyen Himmelarth, öğrencilerin boş zamanlarını ve aile ile geçirebilecekleri vakti azalttığını bu sebeple kaliteli zamanın azaldığını vurguluyor, geleneksel ev ödevleri yerine daha etkili yöntemler öneriyor. Hatta ev ödevinin tamamen kaldırılması için uğraşıyor, bireyselleştirilmiş öğrenme metodlarını savunuyor.
Himmelrath, belki aykırı bir fikirle geliyor meydana ama onun kaldırılmasını istediği ödevin tam olarak ne anlama geldiğine bakarsak işte hepimize verilen sayfalar ve elimizi ağrıtan ödevler ama karşılığında sadece puan aldığımız zımbırtılar… Himmelrath’a hak verebilirim belki ama ödevi kaldırma ödevini kim almak ister ki? Seçmeli bir ödev Himmelrath’ınki…
“Diğer eğitim düzeyinde okuyan öğrencilerin aksine, okul öncesi eğitim düzeyinde “ödevler” öğretmene ve aileye düşer. Öğretmen ailelere bu ödevlerin önemini, örneklerini anlatma sorumluluğu taşırken, anne-babalar da tatilde çeşitli aktiviteleri evde veya ev dışında çocuklarıyla birlikte yapmalı.” ~Ozana Ural
Gelelim okul öncesindeki çocuğa ödev verme kısmına. Tartışıla gelmiş ve tartışıla gidecek. Ödev çocuğun çocukluğunu kısıtlıyorsa ödeve çeki düzen vermeliyiz, ödev çocuğa meyve verdiriyorsa o hâlde güzelce devam edilmeli diyerek bitireyim.
Made with Bullet