Cam Silecekleri

Arkadaşım o iç yüzü kürkle kaplanmış simsiyah gocuğun içinde üşüyordu, onu böyle görmek üşümediğim halde soğukluğunu içime tesir ettiriyordu.

"İçeri sıcak mıdır?" dedim. Cümlem yahut sıcak kelimesi onun içini ısıtmış, etrafımıza dizilmiş bu eski mahallenin evlerinin tüten bacaları gibi içinde ısıttığı sıcak havayı dışarıya bıraktırmıştı onda. Bu bir cümleydi sanırım, gözleriyle bir olup tekrarlanınca bu hareket anlamlı bir cevapta olmuştu.

Ellerine hohluyor, ovuşturuyordu. Elleri yarım dakikadan daha az bir sürede ısınıyor tekrar soğuyor arkadaşım ellerini ceketinin içine alıyor tekrar birbirlerine sürtüyor bu arada da ağzıyla, ceketinin içine kaçırdığı ellerine deminki fakat aralıkları daha kısa nefesler veriyordu.

Şoförün önünde durmamız, gelip gidişlerimiz umrunda değildi, o kırmızı bir neonla parlatılmış 'DURACAK' yazısının altında duran kapıyı şu hepsi birbirinin aynısı yolculara açmakla meşguldü. Şoför direksiyonu bırakıyor, elleriyle koltuğun iki yanına dayanıp vücudunu kısa süre kaldırıyor koltuğa yeniden yerleştiriyordu. Klakson çalmak hoşuna gidiyormuş gibi kendi şeridinden ilerleyen araçları bile ihtar etmek, tehdit etmek gibi huyu vardı.

Acımıyordu arkadaşımın öyle arabanın bir parçası olup kışa teslim bırakılmasına. Belki önünden kaçıncı geçişimiz ama "Üşüdünüz mü?" diye sormuyor. Arkadaşım şoföre bakıyordu, alnında sadece bir tanecik ter görse bağırıp çağıracak herkesi aşağıya indirecek ve onlara dışarıda üşümenin yahut soğumanın - çünkü artık o da havanın bir parçası olmuştu- ne olduğunu tattıracaktı.

Akşam olmuştu, içerinin loş ışığından şoförün de o masum -arkadaşım onların sadece duraktan durağa bu sıcaklığı tadabildiğini, inerken üşüdüklerinde onun başına gelmiş olanı onlarında tatması, gözünde zavallı üşüyebilecek bir aday yapıyordu- yolcuların da yüzü gölgeleniyordu.

Son yolcu da indikten sonra otobüs mü yorgundu şoför mü yoksa arkadaşım mı bilmiyorum. Aralarından bir kura çektik arkadaşım üşümüş çıktı, şoför yorgun. Sonra şoför ikimizi de bir el hareketiyle susturdu, heyecanlandık şimdi bizi gördü diye, olmadı. Sokak lambalarının ışığında kaldırıma yollanarak gitti. Biz arkadaşımla onun için hâlâ bu yaşlanmış otobüsünün tıpkı kıpırdamadan duran koltukları, arada bir harekete tutulan aynaları gibi fakat mütemadi gidip gelen "cam sileceğiydik".