📜

Azimeli Temmuz Bildirisi 1

 
benim yalnızlığım başka, dinamit bilmiyor kimse
hiç kimse bilmiyor havaların neden oynadığını
bu durgunluk arefeyse, ey selyelim, barış bakışımı hiç kimse
susuz köprü bilmiyorlar bilmiyorlar grevci çoğalmışlığı
çocukların tohumların anaların çoğalmışlığı
acıyor gözlerim ey tükenmeyen
benim yalnızlığım başka, dinamit bilmiyor kimse
hiç kimse giyotin karanlığını
susmaları susmaları
hiç kimse
bir damla kan kaldığını o masmavi güneşlerde -delireceğim
bütün kırmızıları birden kullanıyorum
ben bu mektubu sana yazabilir miyim şimdi
acıyor gözlerim
acıyor gözlerim acıyor gözlerim -anlamıyorlar yakın uzaklıkları
hiç kimse -hiç kimse- dinamit bilmiyor hiç kimse
ey çocuklar ey çocuklar elibayraklı çocuklar ey
korkunun döllenmediği günlerin çocukları ey
sürtüne sürtüne kızarır şafak
ve yıldızlar uzak değil
zincirler korkak
diş diş ağrıyor etlerimde bir alacavaktin son çırpınışı
yetkin elma, tükenen su ve çocuklarla büyüyen ölüm
ben bu mektubu sana yazabilir miyim şimdi – temmuzum!
sızlıyor sensizliğim ey tükenmeyen – sen temmuzu kavuşmaların
yarim benim altım benim suyum havam eşkıyalığım
gün döner sular eskir ne varsa güneş altında
eskir ne varsa en tapınılan ey tükenmeyen
sevmek hep yeni
sevmek hep yeni
sevmek hep yeni
ben bu mektubu sana yazabilir miyim şimdi
acıyor gözlerim
acıyor gözlerim ey tükenmeyen, köprüleri susuz göremiyorlar
benim yalnızlığım başka, dinamit bilmiyor kimse
hiç kimse
hiç kimse
yolumun üstünde bir top temmuz – sen ne çok sevilgensin
ey tutsak kırmızım benim, emzikli dalım, kavgabayrağım ey
anamın toprak ağırlığı, yaramın dişikurdu, sabahım
sen ne çok temmuzsun ey tükenmeyen – ey benim köprülü suyum
diri yanım, susuzluğum, mapusanem, zincirim, kızgın arafem benim
yanıyor yumruklarım susmaktan
içimi susturmaktan karanlığı boyamaktan
ve göz göze serpilip gelişenle
hiç kimse
hiç kimse bilmeyecek yörüngede neden temmuzlar tutuştuğunu
suya süren kısrakların al susuzluğunu
geceleri mektupların acılığını
ölçülerin hiçliğini hiç kimse
içkilerin yenikliğini
hiç kimse bilemeyecek
hiç kimse
benim yalnızlığım başka – dinamit bilmiyor kimse
kızılırmak gibi dağlar başında
dağlar başında gibi bir kızılırmak
hiç kimse
hiç kimse
hiç
gözlerine baka baka eşkıya olmak
 
~